Uwięzione (Kobiety w kuchni)   W NUMERZE

Wydaje mi się dziwne, że piszę o seksizmie w tym momencie, czyli w XXI wieku. To powinna być zamknięta sprawa. Dokonana. Oczywista. Tym bardziej dzisiaj, kiedy toczy się debata na temat tożsamości płciowej, głosząca, że dychotomia między męskością a kobiecością jest fałszywa i wręcz odwrotnie seks jest ciągłym spektrum, kulturową konstrukcją, sięgającą śmiesznych przypadków, takich jak fiński mężczyzna, który czuje się kobietą na wózku inwalidzkim uwięzioną w ciele zdrowego mężczyzny. W ostatnich tygodniach zapełnił sieci społecznościowe i wierzcie lub nie, jest wielu ludzi, którzy bronią „jej” zażarcie. Niestety, zwłaszcza w świecie restauracji, musimy nadal pisać o wykorzystywaniu i dyskryminacji kobiet.

Kilka lat temu słynny szef kuchni Marco Pierre Brown powiedział w „The Irish Independent”: „Dobrą rzeczą z pracy z szefami kuchni mężczyznami jest to, że mogą lepiej absorbować ciśnienie. To największa różnica. Nie są tak emocjonalni i nie biorą rzeczy do siebie”. Jego komentarz był mocno przyjęty na nie, zagotowały się dyskusje w sieci i mediach społecznościowych. Świat telewizji także skrywa stereotypy i pogłębia różnice. Podczas gdy samiec alfa staje się bardziej alfa dzięki programom takim jak „Iron Chef”, MasterChef”” czy „Cupcake Wars” (nie ma nawet kobiecej alternatywy, określenia „szefowa kuchni” w języku francu