Co zrobić, żeby napiwki były jak największe? Odpowiedź wydaje się oczywista – traktować klientów życzliwie i przyjaźnie, zadbać o schludny wygląd, postarać się, by dania były smaczne, a atmosfera w lokalu sprzyjała dobremu nastrojowi. Tylko tyle i aż tyle.
Prawdopodobnie już w starożytnym Rzymie za szczególne przysługi wynagradzano służbę drobnymi kwotami. Fakt, że w niektórych krajach takie samo określenie stosowane jest dla napiwku i łapówki sugeruje, że dawanie napiwków było pierwotnie formą przekupstwa, skłaniającego do lepszej obsługi.
Napiwki w inn ych krajach
Istnieją różnice w wysokości i formie dawania napiwków w zależności od kraju. W USA i Kanadzie jest to powszechnym zwyczajem, a ich wysokość wynosi od 15 do 20 proc. kwoty rachunku. W Japonii natomiast dawanie napiwków uważane jest za niewłaściwe, a nawet obraźliwe. Tak samo jest w Chinach, Singapurze, Korei Południowej i Izraelu. Za nielegalne uważane jest dawanie napiwków w Argentynie i Wietnamie. W Afryce sytuacja jest zróżnicowana – w Egipcie wszyscy świadczący usługi spodziewają się od klienta dodatkowej zapłaty, w Maroku, Tunezji, a także RPA napiwek nie jest obowiązkowy, ale mile widziany. W Australii i Nowej Zelandii nie trzeba przekazywać obsłudze dodatkowych pieniędzy, a do rachunków nie są doliczane opłaty za serwis. W Europie podejście do napiwków jest także różne. Przykładowo, szwajcarskie prawo wymaga, aby wszystkie opłaty włączone były do rachunku, nie ma więc obowiązku dawania napiwków. W Austrii i Niemczech napiwek zazwyczaj jest wliczony w cenę, jednak naturalne jest zostawianie obsłudze dodatkowo 5-10 proc. sumy rachunku. Podobne zasady obowiązują we Francji, w Hiszpanii, Skandynawii i we Włoszech. Napiwki nie są obowiązkowe w Holandii, Chorwacji, Czechach, Słowacji, Portugalii, Turcji, Grecji i na Cyprze, jednak zwyczaj nakazuje zaokrąglić sumę rachunku. W Polsce również nie ma obowiązku zostawiania napiwków, jednak szczególnie w lokalach o wyższym standardzie są one dość powszechnie dawane.
Prawo a realia
Według naszego ustawodawstwa napiwek jest to dodatek pieniężny do ustalonej opłaty, wręczony zwyczajowo za usługę kelnerom, portierom, szatniarzom, tragarzom, posłańcom itp. Napiwki otrzymane przez pracowników np. restauracji, kawiarni czy hoteli są przychodem podlegającym podatkowi dochodowemu jako przychód ze stosunku pracy lub jako przychód z tzw. innych źródeł. W rzeczywistości opodatkowanie napiwków nie jest praktykowane, a ich zwyczajowa wysokość to 5-15 proc. wartości rachunku.
Napiwki przedmiotem badań
Kwestia dawania napiwków jest przedmiotem licznych badań. Rozważany jest aspekt ekonomiczny, społeczny, psychologiczny i marketingowy tego typu zachowań. Z ekonomicznego punktu widzenia napiwki stanowią ważny element wynagrodzenia obsługi w placówkach gastronomicznych, który nie podlega rejestracji....
Udostępniono 30% tekstu, dostęp do pełnej treści artykułu tylko dla prenumeratorów.
