Sam, ale nie samotny

Jak nowy złoty stolik zmienia myślenie o gościnności i zyskach

Jeszcze kilkanaście lat temu samotny gość w restauracji budził ciekawość. Kelner pytał z uśmiechem: „Czy czekamy na kogoś?”, a inni klienci spoglądali ukradkiem. Dziś to obraz coraz bardziej codzienny i, co ważniejsze, coraz bardziej opłacalny dla branży.

Według danych OpenTable rezerwacje „table for one” w USA wzrosły w ostatnich dwóch latach o 29 proc., a w Wielkiej Brytanii o 14 proc. rok do roku. Co ciekawe, w Londynie to właśnie ci goście pojawiają się w restauracjach wcześniej – między 17.00 a 18.00, zapełniając martwe godziny. Samotne wyjście do restauracji przestało być tabu i stało się świadomym wyborem.

Dlaczego solo dining właśnie teraz

Zmieniał się rytm miejskiego życia. W dużych miastach coraz więcej osób żyje w pojedynkę, a praca zawodowa wlewa się do biurowych lunchy i spotkań integracyjnych. W efekcie kolacja „dla siebie” staje się ułatwieniem – chwilą spędzoną w spokoju, przy pracy, czasem oddechem od zgiełku.

W Azji to zjawisko ma już stałe lat. W Korei określa się je słowem honbap, które oznacza jedzenie w pojedynkę i rośnie na brak tabu wokół tego wyboru. Nic dziwnego – ponad 35 proc. tamtejszych gospodarstw domowych tworzą osoby mieszkające samotnie. W Europie czy w Stanach Zjednoczonych trend dopiero nabiera tempa, ale zmiana mentalności jest widoczna gołym okiem.

Ekonomia stolików: jak nie stracić na soliście

Pier